Nooit gedacht dat ik nog achter de toog zou kunnen staan

Colette Matton in haar café© TG

In de Ieperstraat, op een boogscheut van de Grote Markt, nodigt de fraaie gevel van café ‘Nooit Gedacht’ uit om eens binnen te stappen. Je wordt er vriendelijk begroet door de vaste stamgasten en achter de toog staat uitbaatster Colette Matton die het horecaleven met de paplepel meekreeg.

“Ik was veertien toen ik met mijn ouders in Poperinge kwam wonen. Ze hadden café ‘De Hopbeurs’ op de Grote Markt. Ik trad in hun voetsporen, totdat het café werd opgedoekt. Na 36 jaar stond ik plots niet meer achter de toog maar zat thuis en dat lag me echt niet. Als waardin sta je constant tussen de mensen en van de één op de andere dag viel dat weg. Na twee jaar zoeken viel mijn oog op dit café, dat toen nog ‘’t Pallieterke’ heette. Ik heb het café ‘Nooit Gedacht’ gedoopt, omdat ik nooit had gedacht dat ik nog achter een toog zou kunnen staan.”

«

Veel mensen, vooral jongere, zien het niet zitten om nog een zaak te beginnen. Het is uiteraard hard werken, en je kan niet zomaar van je toog weglopen. Anderzijds ben je voortdurend onder de mensen, en je bent je eigen baas.

»

Heb je veel veranderd aan het café?

 “Jawel, mijn man zaliger heeft voor een mooie metamorfose gezorgd. Aan de buitenzijde hebben we niks veranderd, omdat het pand bouwkundig erfgoed is. Wel heeft hij alles een nieuwe verflaag gegeven. De toog, de vloer, muren … binnen heeft mijn man alles van een mooie houtlaag voorzien. Het kreeg een mooie metamorfose waar ik trots op ben.”

Je bent zes dagen op zeven open?

“Dat klopt, enkel op zondag ben ik gesloten. Maar anders zijn de deuren open vanaf 10 uur en komen vaste klanten hier hun koffie of pintje drinken. Iedereen kent hier iedereen en er heerst een volkse sfeer. Dat merk je ook na vier uur als veel mensen hier binnenkomen na hun werk. Nog even ontspannen voor ze naar huis keren.”

Colette Matton voor haar caféJe hebt al een lange horeca-carrière in Poperinge. Is er veel veranderd?

“Zeer zeker, tijdens mijn 36-jarige carrière heb ik veel cafés weten verdwijnen in Poperinge. Maar ik denk niet dat we de enige stad zijn waar die trend merkbaar is. Veel mensen, vooral jongere, zien het niet zitten om nog een zaak te beginnen. Het is uiteraard hard werken, en je kan niet zomaar van je toog weglopen. Anderzijds ben je voortdurend onder de mensen, en je bent je eigen baas. Dat is fantastisch.”

© TG

Contactpersonen